Τι είναι:

Στο επάνω έξω τμήμα του μηρού υπάρχει ένα όγκωμα στο οστό που ονομάζεται μείζον τροχαντήρας, αυτή η περιοχή είναι σημείο που προσφύονται πολλοί τένοντες διαφόρων μυών. Για να μην υπάρχουν τραυματισμοί μεταξύ των τενόντων κατά την διάρκεια της κίνησης του ποδιού μας, υπάρχει ένα μαξιλάρι που περιέχει υγρό (εικ1) και  ονομάζεται ορογόνος θύλακος. Αυτό  εμποδίζει τριβές και κατ’επέκατση τραυματισμούς.

Αιτιολογία

H αυξημένη και συνεχής τριβή κυρίως κατά την σύσπαση των γλουτιαίων  την διάρκεια έντονων ή λανθασμένων δραστηριοτήτων , ερεθίζει τον ορογόνο θύλακα με αποτέλεσμα να φλεγμαίνει. Αυτό μπορεί  να προκληθεί μετά από  επαναλαμβανόμενα άλματα, βαθιά καθίσματα, έντονο τρέξιμο, περπάτημα σε ανώμαλο έδαφος, έντονο περπάτημα σε άτομα που δεν γυμνάζονται. Ο ερεθισμός μπορεί να προκληθεί και από εξωγενείς παράγοντες, όπως παρατεταμένη πίεση του σημείου, πχ όταν είμαστε ξαπλωμένοι σε πλάγια θέση για μεγάλη χρονική διάρκεια ή σε σκληρό υπόστρωμα.

Η υπερβολική και λανθασμένη προπόνηση, η μειωμένη δύναμη των οπίσθιων μηριαίων, η αρθρική δυσκαμψία του ισχίου και η μειωμένη ελαστικότητα των γλουτιαίων, αποτελούν επιβαρυντικούς παράγοντες για την δημιουργία τροχαντηρίτιδας.

Έρευνες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια δείχνουν ότι συχνότερη αιτία πόνου στην περιοχή του τροχαντήρα είναι ο τραυματισμός τενόντων, περιτονίας, μυών και λιγότερο του ορογόνου θυλάκου, γι’ αυτό στη βιβλιογραφία επικρατεί ο όρος, σύνδρομο πόνου μεγάλου τροχαντήρα.

Συμπτώματα:

Οξύς πόνος στην εξωτερική επιφάνεια  του ισχίου (εικ2) που επιδεινώνεται  κατά την έντονη δραστηριότητα, κατά το ανέβασμα σκαλοπατιών, και κατά την έναρξη βάδισης μετά από παρατεταμένο κάθισμα. Πολύ συχνά ο έντονος πόνος προκαλεί δυσμορφία στη βάδιση με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται η σπονδυλική στήλη και τα γόνατα.

Πόσο συχνή είναι:

Είναι μια συνηθισμένη κατάσταση, όπου την συναντάμε πιο συχνά  στις γυναίκες παρά στους άνδρες. Εμφανίζεται πιο συχνά σε άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών. Ωστόσο, μπορεί να εμφανιστεί και σε νεότερους ανθρώπους ειδικά δρομείς. Δεν είναι σαφές πώς ακριβώς πολλοί άνθρωποι αναπτύσσουν αυτό το σύνδρομο ωστόσο, μια αμερικανική μελέτη 3.026 ατόμων ηλικίας 50 έως 79 ετών διαπίστωσε ότι το σύνδρομο πόνου στο μεγάλο τροχαντήρα ήταν παρών σε σχεδόν 1 στις 4 γυναίκες και 1 στους 10 άνδρες.

Θεραπεία:

Σε περιπτώσεις τροχαντηρίτιδας ο πόνος μπορεί να επιμείνει για μεγάλα χρονικά διαστήματα αν δεν υπάρξει σωστή αντιμετώπιση από τον ασθενή και τον θεραπευτή του. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι το σταμάτημα της δραστηριότητας που προκάλεσε το πρόβλημα.

Κάτι πολύ σημαντικό είναι η διακοπή της καθιστής θέσης. Καλό είναι κάθε 30΄να διακόπτουμε, να περπατάμε για 50 βήματα και να ξανακαθόμαστε. Το ανέβασμα σκαλοπατιών πρέπει να περιορίζεται.

Από πλευράς φαρμάκων δίδονται αντιφλεγμονώδη και γίνεται έγχυση κορτιζόνης.

Η φυσικοθεραπεία είναι πολύ σημαντική γι’ αυτή την πάθηση και ειδικότερα σε περιπτώσεις που δεν ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή.

Όπως έχουμε προαναφέρει κάτι πολύ σημαντικό είναι να κάνουμε μια σωστή       αξιολόγηση για να δούμε ποιες δομές μπορεί να δίνουν πόνο, είτε από την ίδια περιοχή είτε αντανακλαστικό πόνο. Πρέπει να γίνει έλεγχος της  σπονδυλικής στήλης οσφυϊκή μοίρα (βλέπε Διαδραστικό χάρτη),  διότι μπορεί να έχουμε αντανακλαστικό πόνο. Ελέγχουμε τις ιερολαγόνιες αρθρώσεις όπως και την άρθρωση του ισχίου. Σε περίπτωση που βρούμε εμπλοκή από άλλη δομή πρέπει να κάνουμε συνδυαστική θεραπεία. Στην τροχαντηρίτιδα χρησιμοποιούμε συνδυαστικά τον κρουστικό υπέρηχο  με το LASER Hilterapia που μας δίνουν θεαματικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της πάθησης. Η παροχετευτική μάλαξη στις δομές της περιοχής είναι σημαντικότατη για την απομάκρυνση του τοπικού οιδήματος και την καλύτερη αιμάτωση της περιοχής. Το taiping (εικ3) στη περιοχή θα βοηθήσει στην ανακούφιση του πόνου και θα διεγείρει τα μυϊκά συστήματα με τρόπο που προάγει την μυϊκή ισορροπία.

Ένα σωστό πρόγραμμα με διατάσεις και ενδυνάμωση των μυών της περιοχής θα βοηθήσει στην σωστότερη λειτουργία της περιοχής και την αποφυγή επανατραυματισμού. Κάτι ακόμα που θα πρέπει να αναφέρουμε  είναι ο πελματογραφικός έλεγχος (πελματογράφημα), που θα μας δείξει το κατά πόσο η περιοχή μπορεί να καταπονείτε από την μη σωστή εφαρμογή φορτίων κατά την διάρκεια της βάδισης.

Βιβλιογραφία:

Segal NA, Felson DT, Torner JC, Zhu Y, Curtis JR, Niu J, Nevitt MC. Greater trochanteric pain syndrome: epidemiology and associated factors. Arch Phys Med Rehabil 2007;88:988–92

Lievense A, Bierma-Zeinstra S, Schouten B, Bohnen A, Verhaar J, Koes B. Prognosis of trochanteric pain in primary care. Br J Gen Pract 2005;55:199–204

Collee G, Dijkmans BA, Vandenbroucke JP, Cats A. Greater trochanteric pain syndrome (trochanteric bursitis) in low back pain. Scand J Rheumatol 1991;20:262–6

Alvarez-Nemegyei J, Canoso JJ. Evidence-based soft tissue rheumatology: III: trochanteric bursitis. J Clin Rheumatol 2004;10:123–4

Shbeeb MI, Matteson EL. Trochanteric bursitis (greater trochanter pain syndrome). Mayo Clin Proc 1996;71:565–9

Shbeeb MI, Matteson EL. Trochanteric bursitis (greater trochanter pain syndrome). Mayo Clin Proc. 1996;71:565–569

Kingzett-Taylor A, Tirman PF, Feller J, et al.  Tendinosis and tears of gluteus medius and minimus muscles as a cause of hip pain (MR imaging findings). AJR Am J Roentgenol. 1999;173:1123–1126

Swezey RL. Pseudo-radiculopathy in subacute trochanteric bursitis of the subgluteus maximus bursa. Arch Phys Med Rehabil. 1976;57:387–390

Collee G, Dijkmans BAC, Vandenbroucke JP, Cats A. Greater trochanteric pain syndrome (trochanteric bursitis) in low back pain. Scand J Rheumatol. 1991;20:262–266

Manchikanti L, Hirsch JA. Issues in health care: interventional pain management at the crossroads. Pain Physician 2007;10:261-84

Strine TW, Hootman JM, Chapman DP, Okoro CA, Balluz L. Health-related quality of life, health risk behaviors, and disability among adults with pain-related activity difficulty. Am J Public Health 2005;95:2042-8.