Συσκευές CPM

Η συνεχής παθητική κινητοποίηση είναι μια μέθοδος θεραπείας που εκτελείται από μια συσκευή CPM η οποία μετακινεί την άρθρωση παθητικά σε εύρος το οποίο έχει προκαθοριστεί από το χειριστή ή από τον ίδιο τον ασθενή.

Τα αρχικά CPM προέρχονται από τις Αγγλικές λέξεις Continuous Passive Movement.

Η ιδέα της συνεχούς παθητικής κινητοποίησης ξεκίνησε από τον Robert B Salter, ορθοπεδικό χειρουργό σε παιδιατρικό νοσοκομείο του Τορόντο το 1970 και με τη βοήθεια του μηχανικού John Saringer δημιούργησε την πρώτη συσκευή CPM το 1978.

Το CPM αρχικά ξεκίνησε να χρησιμοποιείται βάσει της θεωρίας του ότι η αργή ρυθμική συνεχής κινητοποίηση της άρθρωσης μετά από μια χειρουργική επέμβαση, θα είχε σημαντικά οφέλη σε σχέση με την πλήρη ακινητοποίηση, επιπλέον λόγω της καταπόνησης των μυών της περιοχής, η ενεργητική κίνηση θα ήταν αδύνατη.

Ένα μεγάλο πλεονέκτημα του CPM είναι η μικρή ταχύτητα κίνησης, που το καθιστά εφαρμόσιμο στους ασθενείς αμέσως μετά τη χειρουργική επέμβαση ή τον τραυματισμό χωρίς πρόκληση πόνου.

Η συνεχής παθητική κινητοποίηση σήμερα εφαρμόζεται με συσκευές CPM εργονομικά σχεδιασμένες και ξεχωριστές για κάθε άρθρωση. Δίνουν τη δυνατότητα ρύθμισης σε ότι αφορά το εύρος κίνησης, την ταχύτητα με την οποία θα κινείται η άρθρωση, τη μέγιστη δύναμη που θα εφαρμόζεται στην άρθρωση και το χρόνο που θα εφαρμόζεται η κινητοποίηση.

Μετά από χρόνια χρήσης του CPM, έχει αποδειχθεί κλινικά ότι η συνεχής παθητική κινητοποίηση είναι η ενδεδειγμένη θεραπεία για την πλειονότητα των μυοσκελετικών χειρουργικών επεμβάσεων, και όχι μόνο. Επίσης έχει αποδειχθεί κλινικά ότι με τη συνεχή παθητική κινητοποίηση χωρίς φόρτιση, προωθείται η αναγέννηση του χόνδρου λόγω διατήρησης τριβής και λίπανσης, όπως επίσης βοηθά στη διατήρηση του εύρους κίνησης με αποτέλεσμα τη μείωση του χρόνου αποκατάστασης.